सद्भावें शरणागत आली, गाणगापुरी निज ठाया ॥ स्थानिक लोकां सती म्हणतसे, दावा सद्गुरुचे पाया । भीमाsमरजा संगम ठायी, अनुष्ठान विधी सांगुनिया ॥ येतील तेव्हा सांगा आम्हा, दीनावरती करा दया । श्यामल सुंदर रूप तेधवा, पाहीन नरहरी यतिराया ॥ ग्रामीचे जन म्हणती सतीला, गुरुवर येतील दो प्रहरी । यतिवेशे प्रगटले, श्रीगुरू भीमरथी गंधर्वपुरी ॥१॥ प्राणपतीसी पाहता अधिक, त्रिलोक जमला ते समयी । अंतकाळ जाहला पतीचा, सती घाबरली ते पायी ॥ आक्रोशाने म्हणे, आता मी काय करू दत्ता बाई । कीर्ती ऐकुनी, वीस योजने सौभाग्यास्तव या ठायी ॥ आले परंतु नरहरी राया, सार्थक त्वां केले नाही । देह काय कामाचा भोगुनी, म्हणुनी घेते ठायी सुरी ॥
यतिवेशे प्रगटले श्रीगुरू भीमरथी गंधर्वपुरी ॥२॥ रुद्राक्षांचे हार गळ्यामध्ये, भस्मांकित श्यामल काया । धरुनी प्रगटले म्हणती, सतीला का दुःखी होसी वाया ॥ भक्ति पाहुनी, पतिव्रतेचा आचार सर्वही सांगुनिया । सहगमनाते फार चांगले जाई, म्हणे ती निज ठाया ॥ शोक मोह त्यागुनी तेधवा, पतीसवे स्वर्गां जाया । सर्व तयारी केली, सतीची आनंद जलमय झाली काया ॥ वाणे देती पाहण्यासाठी, दाटी झाली भीमातीरी । यतिवेशे प्रगटले श्रीगुरू भीमरथी गंधर्वपुरी ॥३॥ अवधूताचे आज्ञा अन्वये, संगमठायी गुरुमूर्ती । पाहुनी येते मग संस्कारी, म्हणुनी विप्राते प्रार्थी ॥ अश्वत्थातळी पाहुनी गुरुवर, नमस्कार प्रेमें करें ती । सौभाग्ये ध्रुव नांदे, सतीला हास्यमुखे गुरुवर वदती ॥ प्रेत आणुनी, तीर्थ शिंपुनी, अमृतदृष्टीने पाहती गुरु । सजीव करुनी ब्राह्मण, दिधले सौभाग्या सावित्रीप्रति ॥ नारायणसुत गातो प्रेमें, सद्गुरुचे यश परोपरी । यतिवेशे प्रगटले श्रीगुरू भीमरथी गंधर्वपुरी ॥४॥
॥ दिगंबरा दिगंबरा श्रीपाद वल्लभ दिगंबरा ॥ दिगंबरा दिगंबरा श्रीपाद वल्लभ दिगंबरा ॥
॥ दिगंबरा दिगंबरा श्रीपाद वल्लभ दिगंबरा ॥
No comments:
Post a Comment