॥ ॐ श्री गणेशाय नमः ॥ ॐ द्रां दत्तात्रेयाय नमः ॥
॥ श्री गुरुवे नम: ॥ श्रीपादराजं शरणं प्रपद्ये ॥
जय श्री वल्लभ जय श्रीपाद । महिमा तुमचा थोर अगाध ॥१॥
कलियुग येता महाभयंकर । धर्म डळमळे, पाप भयंकर ॥२॥
सज्जन भोगिती कष्ट अपार । दुष्टदुर्जने भूमीस भार ॥३॥
जाणून पुढचे संकट थोर । अवतरती ते अत्रिकुमार ॥४॥
पिठापुरी एक होता सज्जन । सत्यऋषिश्वर नामे ब्राह्मण ॥ ५॥
त्याची कन्या सद्गुणखाण । सुमती नामे होत महान ॥६॥
ब्राह्मण वंशी अप्पलराज । याजुष गोत्री भारद्वाज ॥७॥
सर्व ही होते सदनी अपार । नव्हती संतती चिंता फार ॥८॥
श्राद्धाचे दिनी माध्यान्ही । भिक्षा मागती दत्तमुनी ॥९॥
सुमती भिक्षा घाली तयां । जाणुन चिंता आली दया ॥१०॥
भिक्षा घेऊन वदले मुनी । चिंता कसली गे जननी ॥११॥
सुमती बोले दयाकरा । जननी शब्दा सफल करा ॥१२॥
आपण यावे मम उदरी । हेच मागते तुज गा हरी ॥१३॥
म्हणुनी वंदिले श्रीचरणा । तव मुनी बोले मधु-वचना ॥१४॥
येईन मी तव उदरी माते । परि न थांबवी मजला येथे ॥१५॥
षोडश वर्षे पिठापुरी । मग मी राहिन कुरवपुरी ॥१६॥
होईल विश्वाचे कल्याण । देतो माते हे आव्हान ॥१७॥
वचन देऊनी श्री अवधूत । गुप्त जाहले तत्क्षणीं तेथ ॥१८॥
शुद्ध चतुर्थी भाद्रपद मास । अवतरले प्रभु रवि उदयास ॥१९॥
पिठापुरीच्या अगम्य लीला । मोद होतसे वृद्धा-बाला ॥२०॥
शैशव वय परि ज्ञान अपार । सांगे वेदांताचे सार ॥२१॥
नरसावधानी विद्वद्ब्राह्मण । अहंकारी बुडला जाण ॥२२॥
दृष्टीक्षेपे शिखा गळाली । अहंवृत्ती ती नाश पावली ॥२३॥
शंकर भट्टा आज्ञा देउन । त्यांचे करवी चरित्र लेखन ॥२४॥
पळणी स्वामी कृतार्थ झाले । शंकर माधव चरणी आले ॥२५॥
तिरुमलदासा अगाध ज्ञान । त्वाचि दिधले कृपानिधान ॥२६॥
संत गाडगे बाबा होई । ऐशी आज्ञा दिली जगमाई ॥२७॥
विचित्रपुरची अघटित लीला । चमकाचा गहन अर्थ बोधिला ॥२८॥
शनिप्रदोष महिमा सांगुन । भविष्यवाणी वदली आपण ॥२९॥
व्रत करिता ते शनिप्रदोष । नृसिंह तो मी बहु संतोष ॥३०॥
कारंजासी शैशव लीला । गाणगापुरीचा वैभव सोहळा ॥३१॥
कर्दळीवनीची समाधी सोडुन । अक्कलकोटी आले आपण ॥३२॥
स्वामी समर्थ घेउन नाम । भक्ता दावी ते सुखधाम ॥३३॥
सबुरी श्रद्धा वागाया जन । साईबाबा होऊन येईन॥३४॥
शिरडी भक्तजनांचे धाम । विश्वामध्ये होईल नाम ॥३५॥
माझा बंधु श्रीधर राज । रामदास हो विश्व सुकाज ॥३६॥
होईल शेगावीचा देव । ख्यात गजानन तो भूदेव ॥३७॥
रामराज तो बंधु लहान । होईल श्रीधर जो भगवान ॥३८॥
नामानंदा कृपा लाभली। भाग्यवल्ली ही उदया आली ॥३९॥
वेलु प्रभूचा गर्व परिहार । केला सुशिलेचा उद्धार ॥४०॥
बंगारप्पा सुंदरराम । हे ही पावले तव सुखधाम ॥४१॥
रवीदास तो कृतार्थ केला । पुढील जन्मी राजा केला ॥४२॥
विकलांग त्या भीमाकरवी । कुलशेखर या मल्ला हरवी ॥४३॥
सुब्बय्या चिंतामणिचे बोल । केले जीवन ते अनमोल ॥४४॥
ज्यांचे सदनी चरित्र ग्रंथ । आपण रहाता सदैव तेथ ॥४५॥
भाविक जन जे पठती ग्रंथ । नांदे लक्ष्मी मिळे सुपंथ ॥४६॥
करिती जे जे जन पारायण । तेथे तिष्ठे मी रात्रंदिन ॥४७॥
पिशाच्च आणि भूत प्रेत । राहू न शकती कदापि तेथ ॥४८॥
श्रद्धेने दस बार आवर्तन । जारण मारण न चले कंदन ॥४९॥
रोग व्याधी दृष्टिदोष । जाऊन होईल ते निर्दोष ॥५०॥
श्रीपादांची दत्तबावनी । कल्याणाची ही खाणी ॥५१॥
श्रीपादांचा महिमा फार । दासहरी हा करी जयकार ॥५२॥
॥ श्रीपादांचा जयजयकार ॥
॥ श्रीपादांचा जयजयकार ॥
॥ श्रीपादांचा जयजयकार ॥
रचनाकार - प. पू. श्री. भाऊ महाराज निटूरकर
No comments:
Post a Comment