श्री गजानन महाराज बावन्नी

॥ श्री गणेशाय नमः ॥

जय जय सद्गुरू गजानना । रक्षक तुची भक्तजना ॥१॥ 

निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ॥२॥

सदेह तू परि विदेह तू । देह असूनि देहातीत तू ॥३॥

माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगांवात प्रगटोनी ॥४॥

उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगट ॥५॥

बंकटलालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ॥६॥

गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ॥७॥

तव पदतीर्थें वाचविला । जानराव तो भक्त भला ॥८॥

जानकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ॥९॥

मुकिन चंदुचे कानवले । खाऊनि कृतार्थ त्या केले ॥१०॥

विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभरणा ॥११॥

मधमाश्यांचे डंख तुवा । सहन सुखे केले देवा ॥१२॥

त्यांचे काटे योगबले । काढुनि सहजी दाखविले ॥१३॥

कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडवोनी ॥१४॥

वेद म्हणुनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राह्मण झाला ॥१५॥

जळत्या पर्यकावरती । ब्रह्मगिरीला ये प्रचिती ॥१६॥

टाकळीकर हरिदासाचा । अश्व शांत केला साचा ॥१७॥

बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ॥१८॥

रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ॥१९॥

सुकलालाची गोमाता । द्वाड बहू होती ताता ॥२०॥

कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ॥२१॥ 

घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तूं निरवी ॥२२॥

दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवूनि घे साची ॥२३॥

भास्कर पाटील तव भक्त । उद्धरिलासी तू त्वरीत ॥२४॥

आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकहि मानति तुज वंद्य ॥२५॥

विहिरीमाजी रक्षियला । देवां तु गणु जव-याला ॥२६॥

पितांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ॥२७॥

सुबुद्धी देशी जोश्याला । माफ करी तो दंडाला ॥२८॥

सवडड येथील गंगाभारती । थुंकुनी वारिली रक्तपिती ॥२९॥

पुंडलिकांचे गंडांतर । निष्ठा जाणुनि केले दूर ॥३०॥

ओंकारेश्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ॥३१॥

माधवनाथा समवेत । केले भोजन उच्छिष्ट ॥३२॥

लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूंची पाठविला ॥३३॥

कवर सुताची कांदा भाकर । भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ॥३४॥

नग्न बैसुनी गाडीत । लीला दाविली विपरीत ॥३५॥

बायजें चित्ती तव भक्ती । पुंडलिकावर विरक्त प्रीती ॥३६॥

बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशि तू विठ्ठल मूर्ती ॥३७॥

कवठ्याच्या त्या वारक-याला । मरीपासूनी वाचविला ॥३८॥

वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुण पटे ॥३९॥

उद्धट झाला हवालदार । भस्मिभूत झाले घरदार ॥४०॥ 

देहांताच्या नंतरही । कितीजणा अनुभव येई ॥४१॥

पडत्या मजुरा झेलियले । बघती जन आश्चर्य भले ॥४२॥

अंगावरती खांब पडे । स्त्री वाचे आश्चर्य घडे ॥४३॥

गजाननाच्या अद्भुत लीला । अनुभव येती आज मितीला ॥४४॥

शरण जाऊनी गजानना । दु:ख तयाते करी कथना ॥४५॥

कृपा करी तो भक्तांसी । धावुनी येतों वेगेसी ॥४६॥

गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ॥४७॥

बावन्न गुरूवारी नेमे । करा पाठ बहू भक्तीने ॥४८॥

विघ्ने सारी पळती दूर । सर्वसुखाचा येई पुर ॥४९॥

चिंता साऱ्या दूर करी । संकटातूनी पार करी ॥५०॥

सदाचार रत सद्भक्ता । फळ लाभे बघता बघता ॥५१॥

सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ॥५२॥

सु. ग. शेवडे

(हे स्तोत्र प्रत्येक गजानन भक्ताने म्हणावे.)