यामिनीस शोभवीत, चंद्र तों प्रजापती ।
दूर वास अवतार, तोचि श्रीउमापती ।
श्रीरमापतीच अत्रि, आश्रमांत राहिला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ १ ॥
जो अखंड चंद्र श्रीमृगेंद्र नाम शिखरीं ।
जो पहावयासि होति, वासना मसी खरी ।
म्यां वियोग-ताप त्या, चकोरतुल्य साहिला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ २ ॥
मायही यदा कदा, पिता कुमार भारवी ।
सद्गुरुस हांसतील, कीं उमा रमा रवी ।
जो कुठेंचि नीगमास, दिसला न गाइला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ३ ॥
अर्जुना अधीक आपल्याहिहून बाहु दे ।
याचका उचीत दान हे बहुत बाहुदे ।
जो सुरासुरें धराधरें नरेंही गाइला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ४ ॥
धर्म अर्थ काम मोक्ष, ग्राम गाणगापुर ।
श्रीगुरुचरित्रनाम, हेंचि गाणं गा पुरं ।
नारसिंह श्रीसरस्वती स्वरुप जाहला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ५ ॥
ज्या कधीहि कष्टती न पातकांसि तासिता ।
वांच्छिती सदैव पाद, मृत्तिका सिताऽसिता ।
जो समस्त योगज्ञानि सन्मुनीनि ध्याइला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ६ ॥
जो रविशशीस स्वप्रकाश रंग वर्णवी ।
जो प्रबोध-ज्ञान-सिंधूचे-तरंग वर्णवी ।
जो घटांत ही मठांत, भूपटांत लीहिला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ७ ॥
जों न लोटिताहि जाय, भक्त लालसे दुर ।
जेंवि कां पटासि स्नेह, सक्त लाल सेंदूर ।
कीं रुपज्ञ मानिताति आम्रवृक्ष कोकिला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ८ ॥
जो सुगंधगंध मंद, हास्य मुख साजरा ।
पंकजा सतीगमेचि, नीलपंखसा जरा ।
जो सुगंधगंध देत, पाच जाइ जुईला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ९ ॥
जो त्रिगुणरूप पूर्ण, ब्रह्म आजरामर ।
ज्यासि सामरादि लोक, वारिताति चामर ।
जो अनसुयेचिया निजूनि पायी नाहिला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ १० ॥
हे सुधाकरासी देति, पुष्टी श्लोक आकरा ।
कोण या नको म्हणेल, पुण्यश्लोक 'आ' करा ।
विष्णुदास या कथामृतासि पिउनि धायिला ।
तो अनाथनाथ-दत्त, माहुरांत पाहिला ॥ ११ ॥
No comments:
Post a Comment