मज भेटुनि जा हो दत्तसख्या अवधूता ||
का तुम्ही कमंडलु विसरून आला इथे
प्रिय श्वान आज ते तुम्हांसवे का नसे
काखेची झोळी ती विसरून गेला कुठे
परि तुम्हास पुरते ओळखिले मी आता ।। १ ।।
किती व्याकुळतेने तुम्हास मी आळविले
ह्रदयीचे भावही व्यथितपणे कळविले
इंद्रियास दमुनी चित्ताला वळविले
का उगाच असली सत्वपरीक्षा घेता ।। २ ।।
किती सुयोग सुंदर भेटीचा मज दिला
ना वियोग तुमचा कधी घडावा मला
सर्वस्व भाव मी चरणी तव वाहिला
मन रंगुनि गेले गुरुराया हे आता ।। ३ ।।
****************************
No comments:
Post a Comment